Η 19χρονη Λήδα Μανθοπούλου, η νικήτρια του ασημένιου μεταλλίου στα 100 μ. στο Παρίσι έχει μια ιστορία ζωής που εμπνέει. Πολλά χρόνια αθλήτρια, με διακρίσεις σε πανελλήνιους αγώνες, μετά τη διάγνωσή της με σκλήρυνση κατά πλάκας, πριν από περίπου ενάμιση χρόνο, στράφηκε στους Παραολυμπιακούς Αγώνες.
Η Λήδα Μανθοπούλου γεννήθηκε στις 14 Ιουνίου του 2005 στην Αθήνα. Τα τελευταία δύο χρόνια υπήρξαν δύσκολα. Διαγνώστηκε με σκλήρυνση κατά πλάκας και έχασε τον πολυαγαπημένο της πατέρα.
«Για μένα το τρέξιμο είναι τρόπος ζωής, αυτό που κάνω από όταν ήμουν επτά χρονών. Βέβαια μου αρέσει πάρα πολύ η δουλειά μου ουσιαστικά. Και πάλι καλά το λατρεύω και το συνεχίζω, γιατί για μένα είναι πάρα πολύ σημαντικό να κάνεις κάτι που το αγαπάς γιατί το κάνεις με την καρδιά σου και δεν σε κουράζει κιόλας» ανέφερε μετά τη μεγάλη της επιτυχία.
Όσο για το πώς η διάγνωσή της με σκλήρυνση κατά πλάκας άλλαξε την πορεία της ως αθλήτρια, η Λήδα Μανθοπούλου εξήγησε:
«Μέχρι πέρσι έτρεχα με τους αρτιμελείς και συνεχίζω ταυτόχρονα με τα άτομα με ειδικές ανάγκες. Επειδή δεν έχω κάποια εμφανή αναπηρία, πιστεύω ότι είναι καλό να καταλαβαίνουν οι άνθρωποι γύρω μας ότι ακόμα και σε εμάς που δεν μας φαίνεται τι έχουμε, δεν σημαίνει ότι δεν επηρεαζόμαστε και εμείς. Με βλέπουν έξω και σκέφτονται τι έχω, ας πούμε.
Στην αρχή ήταν πάρα πολύ δύσκολο, χρειάστηκα τουλάχιστον έξι μήνες να συνηθίσω τις αλλαγές στο σώμα μου, στον οργανισμό μου, πάρα πολύ μεγάλες, πόνοι, άλλαξε πάρα πολύ η καθημερινότητά μου, ξαναμπήκα σιγά σιγά στο γήπεδο, στην αρχή δίστασα, αλλά είναι κάτι που μου αρέσει, το αγαπώ και θα το συνεχίσω» είχε δηλώσει σε τηλεοπτική της συνέντευξη.
«Η Λήδα δουλεύει με πειθαρχία και με πολύ καλό πρόγραμμα, είναι ένα αξιόλογο πλάσμα, είναι μαχήτρια και μέσα στον αγώνα τα δίνει όλα» πρόσθεσε η προπονήτριά της, Βασιλική Μπεκιάρη, λίγο πριν από τον μεγάλο αγώνα στο Παρίσι.
Και κάπως έτσι ήρθε το ασημένιο μετάλλιο για τη νεαρή Λαρισαία αθλήτρια. Για να διεκδικήσει ένα μετάλλιο στα 100μ Τ38, η Λήδα Μανθοπούλου χρειαζόταν πρώτα να εξασφαλίσει την παρουσία της στον τελικό και για να το κάνει αυτό έπρεπε να περάσει από τα προκριματικά. Το πρωί της 31ης Αυγούστου, η 19χρονη αθλήτρια από την Λάρισα, έτρεξε στην πρώτη προκριματική σειρά. Με απόλυτη ψυχραιμία βγήκε στον αγωνιστικό χώρο και προσηλωμένη στον στόχο της περίμενε την εκκίνηση από τον κριτή. Η πιστολιά δόθηκε και η Μανθοπούλου τερμάτισε ταχύτερα από όλες στην σειρά της με χρόνο 12.53.
Ο απογευματινός τελικός ήταν μία εντελώς διαφορετική κούρσα. Της δόθηκε η διαδρομή Νο5 για να αγωνιστεί, ακριβώς δίπλα στην Μορένο και ακριβώς στην απέναντι μεριά των 100μ, λίγο πιο αριστερά από την γραμμή του τερματισμού, βρισκόταν η προπονήτριά της, Βίκη Μπεκιάρη, μαζί με την μητέρα της, τον παππού της και άλλα μέλη της ελληνικής αποστολής. Στο Σταντ ντε Φρανς έπεσε σιγή λίγο πριν ο αφέτης δώσει την εκκίνηση και λίγα δευτερόλεπτα αργότερα το κοινό ξεσηκώθηκε, αφού οι σπρίντερ είχαν ξεκινήσει τον αγώνα τους. Η Μορένο ήταν συγκλονιστική με το νέο παγκόσμιο ρεκόρ με 12.26, αλλά τα ελληνικά βλέμματα είχαν καρφωθεί στην Μανθοπούλου. Η νεαρή αθλήτρια πανηγύριζε το αργυρό μετάλλιο στην αγκαλιά της οικογένειάς που είχε ταξιδέψει στο Παρίσι για να την δει να καταρρίπτει από κοντά το ατομικό της ρεκόρ με 12.49 και να ανεβαίνει στο δεύτερο σκαλί του βάθρου.
Η Λήδα Μανθοπούλου, πριν το ασημένιο μετάλλιο, είχε αρκετές διακρίσεις σε πανελλήνιους αγώνες και κατάφερε να διακριθεί, εκ νέου, στο Παρίσι στο πλαίσιο των Παραολυμπιακών Αγώνων 2024.
