Ο Κωνσταντίνος Πολυχρονόπουλος ήταν στέλεχος πολυεθνικής εταιρίας με προϋπηρεσία 25 ετών στο χώρο της διαφήμισης και του μάρκετινγκ. Το Σεπτέμβριο του 2009 απολύθηκε από τη δουλειά του σε ηλικία 47 ετών και αναγκάστηκε να επιστρέψει στο πατρικό του. Μετά από δυο χρόνια ανεπιτυχούς αναζήτησης εργασίας, τον Δεκέμβριο του 2011, παρατηρώντας δυο παιδιά να μαλώνουν για λαχανικά στον κάδο απορριμμάτων της λαϊκής αγοράς, αποφάσισε να αναλάβει δράση.
Έφτιαξε δέκα τοστ και πήγε στη λαϊκή αγορά για να τα μοιράσει σε ανθρώπους που έψαχναν για τροφή στα σκουπίδια. Ο κόσμος στην αρχή δεν ανταποκρίθηκε, μέχρι που άρχισε ο ίδιος να τρώει ένα από τα τοστ. Μετά από αυτό οι άνθρωποι άρχισαν να ξεπερνούν τις αναστολές τους και πλησίασαν να πάρουν τοστ και να τα φάνε μαζί με τον Κωνσταντίνο.
Στη συνέχεια πήγε στη λαϊκή και έκανε όπως λέει ο ίδιος αυτό που σπούδασε (μάρκετινγκ): ζητούσε από τους πωλητές να συνεισφέρουν πρώτη ύλη από τον πάγκο τους και άρχισε να μαγειρεύει στο δρόμο και να τρώει μαζί με τον κόσμο. Με τον τρόπο αυτό ξεκίνησε η ιδέα της «κοινωνικής κουζίνας».
Ο κ. Πολυχρονόπουλος διαχωρίζει το έργο του από τη φιλανθρωπία και την ελεημοσύνη δηλώνοντας ότι για να δεχτεί μια προσφορά πρέπει εκείνος που θέλει να κάνει τη δωρεά να συμμετάσχει στη δράση, τρώγοντας από το ίδιο καζάνι με όλους. Συχνά τα διαδικτυακά ΜΜΕ τον βοηθούν κοινοποιώντας την έκκληση που απευθύνει στον κόσμο από το ιστολόγιό του για συνεισφορά βασικών ειδών.
Το 2015 ο Κων/νος Πολυχρονόπουλος ανακηρύχτηκε από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο «Ευρωπαίος Πολίτης της Χρονιάς», όμως αρνήθηκε να παραλάβει το βραβείο δηλώνοντας ότι θα δεχόταν βραβείο από την Ευρώπη της αλληλεγγύης και του πολιτισμού αλλά όχι από την Ευρώπη του κανιβαλισμού.
Μέσω της «κοινωνικής κουζίνας» η ομάδα «Ο άλλος άνθρωπος» μαγειρεύει φαγητό σε δημόσιους χώρους εξυπηρετώντας καθημερινά τις ανάγκες 3.000 Αθηναίων. Η δράση έχει πλέον επεκταθεί και σε άλλες πόλεις της Ελλάδας και έχει στηριχτεί από παρόμοιες ομάδες του εξωτερικού.
Στις καταστροφικές για τον θεσσαλικό κάμπο και τη Λάρισα πλημμύρες του περασμένου Σεπτεμβρίου, «Ο άλλος άνθρωπος» φώναξε δυναμικό παρών. Συγκεκριμένα στην περιοχή της Νεάπολης, στη Δαβάκη 86, σε μια αποθήκη η οποία γέμιζε συνεχώς τρόφιμα και πολλοί εθελοντές έβαλαν τα δυνατά τους ώστε να προσφέρουν στους συμπολίτες τους. Η αποθήκη αυτή είχε μετατραπεί για κάμποσες μέρες σε σπίτι της… ελπίδας για πολλούς.
Όλη η πόλη πέρασε από εκεί ώστε να φέρει, να προσφέρει και να πάει παντού μερίδες φαγητών στους πλημμυροπαθείς. Πόρτα – πόρτα, με βάρκες, με φαγάνες, με αυτοκίνητα, με φορτηγάκια, με αγροτικά. Ο ακούραστος κ. Πολυχρονόπουλος, όπως πάντα δήλωσε το παρόν και στη Λάρισα. «Η αλληλεγγύη ήταν και παραμένει το μοναδικό όπλο για μας», έλεγε και ξαναέλεγε.
Από το 2015 λειτουργεί χώρος 230 τ.μ. στο Μεταξουργείο ως αποθήκη για τρόφιμα και Κέντρο Ημέρας. Εκτός όμως από αποθήκη, ο χώρος είναι ανοικτός για όποιον έχει ανάγκη να κάνει μπάνιο, να πάρει το πρωινό του ή να πιεί έναν καφέ. Προσφέρεται επίσης για πρόβες στην Θεατρική ομάδα «Ο Άλλος Άνθρωπος (ΑΑ)» και ενισχυτική διδασκαλία σε μαθητές με τη βοήθεια εθελοντών εκπαιδευτικών.
