Γεννημένη στη Λάρισα, υπήρξε ανήσυχο πνεύμα από μικρή. Η ενασχόλησή της με τη μουσική από πολύ μικρή ηλικία, είχε ως αποτέλεσμα να μυηθεί στις τέχνες και να τις αγαπήσει, θέλοντας να τις ακολουθήσει. «Κάτι τέτοιο βέβαια δεν συνέβη σύντομα, αφού το τμήμα Ιστορίας και Εθνολογίας και η κατεύθυνση της Λαογραφίας με κέρδισε για τέσσερα χρόνια, αφήνοντας τη μουσική σε δεύτερη μοίρα» δηλώνει η Κλεοπάτρα Λαγκουβάρδου στα «Πρόσωπα».
«Επειδή όμως οι μεγάλες αγάπες πάντα επιστρέφουν, επιστρέφοντας το 2016 στη Λάρισα, η μουσική εμφανίστηκε ξανά μπροστά μου και μέχρι και σήμερα, παραμένει από τις βασικές μου ενασχολήσεις, αφού μέσα από το πιάνο, φέρνω σε επαφή τις μικρές ηλικίες με τη μουσική, κάτι που είναι πραγματικά ανεκτίμητο» λέει και μας εξιστορεί την επαγγελματική της διαδρομή:
«Παράλληλα, το 2016 γεννήθηκε και το «παιδί μου», ένα site το οποίο επικεντρώνεται στην ομορφιά, με οποιαδήποτε έννοια αυτής, και που σκοπό έχει, μαζί με τα υπόλοιπες πλατφόρμες που διαθέτω, να δείξει στον κόσμο πώς κάθε ένας μας έχει τη δική του θέση στον κόσμο της μόδας.
Το 2017 ξεκίνησα να δουλεύω ως plus μοντέλο για μεγάλες εταιρείες, συμμετέχοντας σε καμπάνιες και φωτογραφίσεις, αποδεικνύοντας τόσο στον εαυτό μου, όσο και στον υπόλοιπο κόσμο, πώς όλοι μας μπορούμε να είμαστε ό,τι επιθυμούμε. Μέσα από το instagram προσπάθησα να εμπνεύσω με τις ιστορίες μου όλες τις κοπέλες, μαζί με τον εαυτό μου, που κρύβονταν γιατί τις καταπλάκωνε ο φόβος. Όμως, μπορούμε να κερδίσουμε τα πάντα, να σηκώσουμε το ανάστημά μας και να αντιμετωπίσουμε κάθε τι. Δεν υπάρχει όριο στα όνειρά μας και σε όσα μπορούμε να πραγματοποιήσουμε.
Ταυτόχρονα, μέχρι σήμερα, «τρέχω» τις συνεργασίες μου με διάφορες εταιρείες, στο site και στο instagram, γράφω ατελείωτα, καθώς είναι κάτι που ηρεμεί τη ψυχή μου, φωτογραφίζω και φωτογραφίζομαι, μιλάω για τα πράγματα που με παθιάζουν και προσπαθώ πάντα να αντιμετωπίζω κάθε πρόκληση που θα εμφανίζεται, από την πιο μικρή μέχρι και την πιο μεγάλη».
Όσο για το μεγαλύτερο δώρο για εκείνη θα μας πει: «Αν μπορούσα να πω κάτι στον νεότερο ευατό μου, θα ήταν πώς ό,τι και αν κάνεις, πάντα ο κόσμος θα μιλάει. Το κυριότερο για εμένα είναι να μπορείς να κοιμάσαι ήσυχη/ος τα βράδια, ξέροντας πώς έχεις κάνει έστω έναν άνθρωπο να νιώσει όμορφα. Αυτό για εμένα είναι το μεγαλύτερο δώρο. Να ξέρεις πώς έκανες κάποιον να χαμογελάσει, να ξεπεράσει έναν φόβο, να φορέσει εκείνο το ρούχο που δεν τολμούσε ποτέ, να βγει έξω και να απολαύσει μία βόλτα ελεύθερος. Δεν υπάρχει μεγαλύτερη ευλογία από το να κάνεις καλό. Και το καλό, πάντα σου επιστρέφει».
