«Ο οινοποιός δεν είναι απλά ένας επιχειρηματίας που έχει επενδύσει τα χρήματα του και τον χρόνο του σε ένα επιχειρηματικό σχέδιο. Είναι εραστής της γης, θεματοφύλακας μιας οινικής κουλτούρας που κουβαλάμε από τα αρχαία μας χρόνια, ρομαντικός υπερασπιστής της ιδέας ότι όλα τα πράματα δεν γίνονται μόνο με χρήματα»
Της Μαριάννας Μανωλοπούλου
Ο Λαρισαίος Δημήτρης Γκουράβας σπούδασε στο Τμήμα Γεωπονίας της Σχολής Γεωτεχνικών Επιστημών του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Ωστόσο, σύντομα τον κέρδισε η αγάπη του για την Οινολογία. Όλα ξεκίνησαν το 1995 όταν αποφοίτησε από τη Σχολή Οινολογίας του φημισμένου Πανεπιστήμιου του Μπορντώ αποκτώντας εθνικό δίπλωμα «Οινολόγου», ενώ το 1996 έλαβε το πανεπιστημιακό δίπλωμα «Γευσιγνωσίας Οίνων».
Πρώτος επαγγελματικός σταθμός του ως επικεφαλής οινολόγος ήταν η Οινοποιητική εταιρεία Μπουτάρη που δραστηριοποιούνταν στην Νάουσα, Γουμένισσα, Σαντορίνη, Κρήτη, Νεμέα και Μαντινεία. Είχε την τύχη όπως αναφέρει και ο ίδιος, επιστρέφοντας από το Πανεπιστήμιο να ξεκινήσει τα πρώτα του βήματα στην Ελλάδα σε μια ιστορική οινοποιία, μια εταιρεία που έβαλε πολλούς τόνους τσιμέντο στο οινικό γίγνεσθαι και αποτέλεσε το εφαλτήριο για έναν ολόκληρο κλάδο να στραφεί προς την παραγωγή ποιοτικών εμφιαλωμένων κρασιών με έμφαση στον αμπελώνα και την ανάδειξη των ποικιλιών. Εκεί ως υπεύθυνος όλων των οινοποιείων της εταιρείας από το 1999 μέχρι το 2006, πειραματίσθηκε στις περισσότερες ελληνικές και ξένες ποικιλίες, καθώς συμμετείχε και στην παραγωγή κορυφαίων κρασιών.
Η συνέχεια τον βρήκε ως Γενικό Διευθυντή και επικεφαλής Οινολόγο σε μια σπουδαία κρητική εταιρεία, το Κτήμα Μιχαλάκη που ακόμα και σήμερα διαθέτει τον μεγαλύτερο ενιαίο ιδιόκτητο αμπελώνα της Κρήτης. Συγκεκριμένα, εργάστηκε εκεί από το 2006 έως το 2011.
Σταθμός στην καριέρα του αποτέλεσε ο όμιλος Κοντομηνά, όταν ο πολυπράγμων επιχειρηματίας αγόρασε ένα οινοποιείο στην Κρήτη, την Mediterra οινοποιητική, εκεί ο Λαρισαίος οινοποιός, εντρύφησε στην τέχνη του γνήσιου και διαλεχτού κρασιού. Εμβληματικά κρασιά όπως η Ξερολιθιά και η Μυράμπελος, ήταν μερικά από τα πετυχημένα brands της εταιρείας, όπου ως Διευθύνων Σύμβουλος υποστήριξε στην ελληνική αλλά και παγκόσμια αγορά το 2012-2016.
Επιπρόσθετα, εργάστηκε από το 2014 έως το 2016 στην ΠΕΡΚΑΤ Α.Ε. ως πρόεδρος και Διευθύνων Σύμβουλος, ενώ αποτέλεσε μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου από το 2013-2016, στο Εστιατόριο Αίγλη και στο Σύνδεσμο Ελληνικού Οίνου.
Ο Λαρισαίος οινοποιός υπηρέτησε τα τελευταία πέντε χρόνια στην Καβίνο, ούσα η μεγαλύτερη εξαγωγική εταιρεία και από τις πιο κερδοφόρες στον κλάδο της οινοποιίας, με σημαντικές επιτυχίες εκ των οποίων, η σημαντικότερη ήταν η ανάδειξη της ως πρωταγωνίστρια της Ελληνικής Οικονομίας για δύο συνεχόμενες χρονιές.
Κορύφωση του έργου του αποτελεί σήμερα η ίδρυση της δικής του εταιρείας παραγωγής και εμπορίας οίνων και αποσταγμάτων μαζί με τον πολύ καλό του φίλο, Θαλή Πυτούλη, ιδιοκτήτη της Mc Victor & Hamilton και του MANCODE. Παράλληλα έχει το «καθήκον» του σύμβουλου στρατηγικής και management σε οινοποιεία στην Ελλάδα και στην Κύπρο.
«Το κρασί είναι πολλά περισσότερα από επάγγελμα, είναι πάθος όπου αν δεν αφοσιωθείς 101% ψυχή και σώμα, δεν μπορείς να κάνεις την υπέρβαση» επισημαίνει ο κ. Γκουράβας.
Οίνος και ελληνική πραγματικότητα
Αξίζει να αναφερθεί ότι ο κ. Γκουράβας, μιλώντας στην larissanet υποστηρίζει ότι: «ο οίνος δεν είναι ένα απλό αγροτικό προϊόν, είναι κομμάτι του πολιτισμού μας, απαραίτητο συστατικό της ελληνικής φιλοξενίας, αναπόσπαστο μέρος της διατροφής μας και της διασκέδασης. Προϊόν που δεν μπορεί να παραχθεί βιομηχανικά, ούτε βάσει μιας συνταγής. Χρειάζεται χρόνια καρτερικότητας μέχρι οι αμπελώνες να θρέψουν τον καρπό από τον οποίο θα παραχθεί το νέκταρ της αρχαιότητας και της σύγχρονης οινολογικής επιστήμης.
Το κρασί είναι ένα προϊόν που απαιτεί πάθος, όραμα, γνώσεις, κουλτούρα και κανάκεμα. Το αμπέλι το παντρεύεσαι δια βίου, το κρασί το παράγεις βάζοντας εκτός της επιστήμης, την προσωπικότητά σου. Η ελληνική οινοπαραγωγή τα τελευταία 20 χρόνια εξελίχθηκε πολύ. Πολλά νέα μικρά και μεσαία οινοποιεία, νέοι επιστήμονες, εξελιγμένη αμπελουργία, σύγχρονο marketing, πολλά σοβαρά βραβεία, ανέβασαν υψηλά το επίπεδο της οινικής παραγωγής σε παγκόσμιο επίπεδο. Οι αναρίθμητες σπάνιες ποικιλίες αμπέλου αποτελούν έναν αμύθητο θησαυρό που αν τον εκμεταλλευτούμε σωστά θα ξεχωρίσουμε ακόμα περισσότερο».
Κρασί και οικονομική κρίση
Στην εποχή της κρίσης ο οίνος παραμένει ωστόσο, σταθερή αξία με τους Έλληνες οινοποιούς να γεννούν ιδέες πώλησης των διαλεχτών κρασιών τους. «Τα τελευταία 10 και πλέον χρόνια της οικονομικής κρίσης, η καταναλωτική δύναμη του Έλληνα επλήγη και αυτό επηρέασε το κρασί σε πολλά επίπεδα. Οι επιχειρηματίες οινοποιοί, δεν πτοήθηκαν, ήδη έχουν επενδύσει πολλά χρόνια σκληρής δουλειάς, αντιμετώπισαν την οικονομική κρίση σαν ευκαιρία να βρουν και άλλα μονοπάτια να πουλήσουν τα περίφημα κρασιά τους. Ηλεκτρονικό εμπόριο, περισσότερες εξαγωγές και οινοτουρισμός βοήθησαν στο να την αντιμετωπίσουν με τις λιγότερες δυνατές απώλειες και να αντέξουν μέχρι να φανεί αμυδρά λίγο φως στο βάθος του τούνελ» υπογράμμισε ο Διευθύνων σύμβουλος της ECLECTICA.
Επιπρόσθετα, σύμφωνα με τον οινοποιό η περίοδος της οικονομικής κρίσης προκάλεσε ανακατατάξεις. Τα μεγάλα οινοποιεία συρρικνώθηκαν, τα μεσαία μεγάλωσαν, τα μικρά άνθισαν, τα 700 οινοποιεία έγιναν 1.300 και ο αμπελουργικός χάρτης άλλαξε επικρατώντας το μοντέλο: μικρότερες οινοπαραγωγικές μονάδες σε όλη την επικράτεια, με ποιοτικά κρασιά και έμφαση στις ελληνικές ποικιλίες. Ο κλάδος του κρασιού πιο συγκεκριμένα, συμπαρασύρει και άλλους κλάδους: προμηθευτές, μεταφορικές, εργαζόμενοι, εταιρείες marketing. Όταν φάνηκε η πρώτη ηλιαχτίδα του τούνελ της παρατεταμένης περιόδου της οικονομικής κρίσης, ο κλάδος αναθάρρησε με τους κόπους,τις επενδύσεις και τα όνειρα να αντικρίζουν μια προοπτική.
Το κρασί στα χρόνια της πανδημίας και της ρομαντικής υπεράσπισής του
Τη στιγμή που τα όνειρα αντικρίζουν… μια προοπτική έκανε την εμφάνισή της η πανδημία που παράτεινε την αγωνία του κλάδου, προκαλώντας σημαντικές μειώσεις στην κατανάλωση κατά πολύ του κρασιού. «Ως λαός της φιλοξενίας, της παρέας δεν έχουμε μάθει να πίνουμε απλά το κρασί, αλλά να το απολαμβάνουμε, να το διασκεδάζουμε, να αποτελεί μέρος της παρέας, της συγκέντρωσης, του γλεντιού και του ταπεραμέντου του Έλληνα» υπογραμμίζει ο οινοποιός.
Μιλώντας για τις συνέπειες τις πανδημίας στην πώληση του οίνου διαπιστώθηκε από τον ένα χρόνο πανδημίας όπως προσδιόρισε ο κ. Γκουράβας, ότι με κλειστή την εστίαση, τον τουρισμό και την ψυχολογία του κόσμου σκεπασμένη με φόβο και ανασφάλεια, η κατανάλωση του κρασιού περιορίστηκε στις λίγες οικογενειακές στιγμές, ενισχύοντας αρκετά τις πωλήσεις του λιανεμπορίου και με τριψήφια νούμερα το ηλεκτρονικό εμπόριο .Οι εξαγωγές περιορίστηκαν αρκετά αφού σχεδόν όλες οι χώρες είχαν τις ίδιες συνθήκες κλειστής αγοράς με την Ελλάδα, με αποτέλεσμα μεγάλα αποθέματα, μικρότεροι τζίροι και αγωνία για το αύριο.
Οι κυβερνητικές παρεμβάσεις βοήθησαν και βοηθούν αλλά δεν επιλύονται τα προβλήματα ενός κλάδου που ταλανίζεται χρόνια στην δίνη οικονομικών προβλημάτων. «Προσωπικά πιστεύω πως το τέλος της πανδημίας πρέπει να μας βρει πολύ δημιουργικούς, σοφότερους και ακόμα πιο αποφασιστικούς. Η πανδημία θα έχει παράπλευρες απώλειες στον κλάδο, αλλά δημιούργησε και πεδίο ευκαιριών για το μέλλον σε πολλούς που με σοφία και ορθή διαχείριση αντιμετώπισαν την τεράστια κρίση με στωικότητα που ούτως ή άλλως πράττουν τόσα χρόνια. Ο οινοποιός δεν είναι απλά ένας επιχειρηματίας που έχει επενδύσει τα χρήματά του και τον χρόνο του σε ένα επιχειρηματικό σχέδιο. Είναι εραστής της γης, θεματοφύλακας μιας οινικής κουλτούρας που κουβαλάμε από τα αρχαία μας χρόνια, ρομαντικός υπερασπιστής της ιδέας ότι όλα τα πράματα δεν γίνονται μόνο με χρήματα» δηλώνει.
Η ιστορία του ποιοτικού κρασιού δεν φτάνει στο τέλος της ποτέ και ο κ. Γκουράβας προτρέπει το καταναλωτικό κοινό: «Ας σταθούμε όλοι μας δίπλα τους, καταναλώνοντας μόνο ελληνικό επώνυμο εμφιαλωμένο κρασί.Το οφείλουμε στις ρίζες μας». Η φράση που αντιπροσωπεύει συνολικά την γεμάτη με εμπειρίες, προκλήσεις και ευθύνες ζωή του όπως επισημαίνει είναι: «Carpe Diem, άδραξε τη μέρα». Θα προσθέσω άδραξε την μέρα με ένα ποιοτικό ποτήρι κρασί διότι όπως ανέφερε και ο αείμνηστος καλλιτέχνης, Edward Steinberg «Ένα υπέροχο κρασί κάνει θαύματα και είναι από μόνο του ένα θαύμα».
