«Το Μουσικότροπο προέκυψε από την ανάγκη ανταλλαγής σκέψεων και απόψεων, δημιουργώντας μία χημεία, μία διάδραση, παντρεύοντας το εντός με το εκτός»
Ο Χρήστος Λενούτσος είναι διπλωματούχος πιάνου με διάκριση του Δημοτικού Ωδείου Λάρισας, όπου σπούδασε πιάνο στην τάξη της Αριάδνης Καλλιάζη & Ανώτερα Θεωρητικά με τον Γιάννη Τσανακά. Συνεχίζει τις σπουδές του στο Πανεπιστήμιο Μουσικής & Εικαστικών Τεχνών του Graz Αυστρίας στο σολιστικό τμήμα πιάνου σπουδάζοντας με τους Doris Wolf-Blumauer & Elza Kolodin. Αποφοίτησε με τον τίτλο «Magister der Kuenste ( Master of Art)».
Κατά τη διάρκεια των σπουδών του, του απονεμήθηκε το τιμητικό βραβείο «Ελένη Μυκονίου» από την Ακαδημία Αθηνών. Έχει λάβει υποτροφίες του ιδρύματος «Τζίνα Μπαχάουερ», του Υπουργείου «Επιστημών & ερευνών Αυστρίας» καθώς και του κοινωφελούς ιδρύματος «Αλέξανδρος Σ. Ωνάσης».
Οι μέχρι τώρα καλλιτεχνικές του δραστηριότητες περιλαμβάνουν πολλά ατομικά ρεσιτάλ και συναυλίες μουσικής δωματίου στην Ελλάδα και Αυστρία. Έχει εμφανιστεί ως σολίστ με την συμφωνική ορχήστρα του Ιασίου της Ρουμανίας, με την συμφωνική ορχήστρα του Νις Σερβίας καθώς και με την συμφωνική ορχήστρα του Δημοτικού Ωδείου Λάρισας. Επίσης είναι μέλος του μοναδικού πανευρωπαϊκά συνόλου PIANDAEMONIUM (6 πιάνα-12 πιανίστες).
Παρακολούθησε σεμινάρια σαν ενεργό μέλος με τους Lazar Bermann, Κατερίνα Πολυζωίδου- Σουρβάλη, Lev Vlassenko, Rudolf Kehrer, Bernard Ringeisen, Patrick Cohen και Malkom Bilson. Έχει διδάξει πιάνο στο Τμήμα Μουσικής Επιστήμης και Τέχνης του Πανεπιστημίου Μακεδονίας από το 1999-2012 ως Ειδικός Επιστήμονας και είναι καθηγητής πιάνου στο Δημοτικό Ωδείο Λάρισας.
Είναι εμπνευστής και ιδρυτής του φεστιβάλ Μουσικότροπο που διοργανώνει το Δημοτικό Ωδείο Λάρισας καθώς και του φεστιβάλ σύγχρονης σύνθεσης outHEAR New Music Week που διοργανώνει η Αντιδημαρχία Πολιτισμού και Επιστημών του Δήμου Λαρισαίων σε συνεργασία με το Τμήμα Μουσικών Σπουδών του ΑΠΘ και του Πανεπιστημίου Μουσικής και Εικαστικών Τεχνών του Γκρατς Αυστρίας.
Είναι υποψήφιος Διδάκτωρ του Τμήματος Μουσικών Σπουδών του ΑΠΘ.
«Το Μουσικότροπο είναι μια γιορτή της Μουσικής»
Συνέντευξη στον Μενέλαο Κατσαμπέλα
Φωτ. Λεωνίδας Τζέκας
Το φεστιβάλ μουσικής «Μουσικότροπο», που διοργανώνει η Αντιδημαρχία Πολιτισμού και Επιστημών του Δήμου Λαρισαίων σε συνεργασία με το Δημοτικό Ωδείο Λάρισας, ένας σημαντικός πολιτιστικός θεσμός για την πόλη και όχι μόνο, πραγματοποιείται και αυτή την παράξενη χρονιά, αποκλειστικά διαδικτυακά και δωρεάν για όλους, με σειρά πλούσιων εκδηλώσεων. Έχουμε έτσι την ευκαιρία να μιλήσουμε για το «Μουσικότροπο» με τον εμπνευστή, ιδρυτή και καλλιτεχνικό του διευθυντή, Χρήστο Λενούτσο.
Αναλυτικά η συνέντευξη έχει ως εξής:
Πώς προέκυψε η ιδέα ή η ανάγκη για ένα φεστιβάλ στη Λάρισα όπως το Μουσικότροπο;
Το Μουσικότροπο είναι μία έκφραση της μουσικής, είναι μία γιορτή. Η ιδέα προέκυψε από την ανησυχία και διάθεση να συμβεί στη Λάρισα κάτι καινούριο, καινοτόμο, που να φέρει τη μουσική στο προσκήνιο του πολιτισμού στην πόλη μας αλλά και έξω από αυτήν. Να δώσει στους φίλους της μουσικής τη δυνατότητα να παρακολουθήσουν παραγωγές και δράσεις που συνήθως μόνο σε μεγάλα κέντρα πολιτισμού παρουσιάζονται. Να συνδυάσει το καλλιτεχνικό με το παιδαγωγικό γίγνεσθαι σε διαφορετικά επίπεδα, προσελκύοντας όσο το δυνατό περισσότερους ανθρώπους. Με άλλη διατύπωση, το Μουσικότροπο προέκυψε από την ανάγκη ανταλλαγής σκέψεων και απόψεων, δημιουργώντας μία χημεία, μία διάδραση, παντρεύοντας το εντός με το εκτός.
Ποιες είναι οι κύριες δυσκολίες για τη διοργάνωση ενός τέτοιου εγχειρήματος και τι αποκομίζετε εσείς από όλο αυτό;
Αρχικά θα πρέπει να εκφράσω την ικανοποίησή μου για τον τρόπο που η διοίκηση του Δημοτικού Ωδείου, καθώς και η Αντιδημαρχία Πολιτισμού αγκάλιασαν αυτή την πρωτοβουλία. Το Μουσικότροπο είναι μία μεγάλη διοργάνωση που αποτελείται από πολλά τμήματα. Όλα αυτά μαζί, συνθέτουν τον κορμό του και προσδιορίζουν την ταυτότητά του. Η αρχική, αλλά και συνεχή σκέψη καθ’ όλη τη διάρκεια της προετοιμασίας του, είναι το περιεχόμενο των δράσεών του. Είναι αναγκαίο να εντοπιστούν οι ανάγκες και τα ενδιαφέροντα του τόπου, παράλληλα με τις δυνατότητες που προσφέρονται από τον γενικότερο καλλιτεχνικό και εκπαιδευτικό κόσμο της χώρας μας αλλά και εκτός αυτής. Ακολουθεί ο προγραμματισμός και συντονισμός σε όλα τα επίπεδα. Αυτό αποτελεί μία μεγάλη διαδικασία, που θα πρέπει να μιλούμε ώρα γι’ αυτή προκειμένου να την αναλύσουμε. Θα αρκεστώ μόνο να πω, ότι όλο το Ωδείο, με όλες τις υπηρεσίες και δυνάμεις του, συμβάλλει τα μέγιστα για την πραγματοποίηση αυτού του εγχειρήματος. Ασφαλώς εκφράζω δημόσια την ευγνωμοσύνη μου γι’ αυτό, γιατί χωρίς αυτή τη βοήθεια και στήριξη δε θα μπορούσε τίποτα να συμβεί. Το ίδιο ισχύει για όλους τους χορηγούς του φεστιβάλ, που το στηρίζουνε από τα πρώτα του βήματα. Το εκπληκτικό εδώ, δεν είναι η χορηγία, που από μόνη της είναι μεγάλη βοήθεια, αλλά ο τρόπος και η ευγένεια που την παρέχουν.
Σχετικά με το άλλο σκέλος της ερώτησής σας, είναι μεγάλη χαρά να παρατηρώ την ικανοποίηση σε όλους τους συντελεστές, είτε είναι προσκεκλημένοι, είτε συμμετέχοντες, είτε είναι θεατές. Νιώθω ότι το Μουσικότροπο προσφέρει στον πολιτισμό και αυτό είναι η μεγαλύτερη ανταμοιβή για μένα.
Χωρίς αμφιβολία, υπάρχουν στα φεστιβάλ των προηγούμενων χρόνων κάποιες συναυλίες και δράσεις που αποτελούν σημεία αναφοράς για το Μουσικότροπο. Ποιες θα επιλέγατε από όλες αυτές;
Είναι δύσκολη η ερώτηση που μου θέτετε. Νομίζω ότι θα αδικούσα αν ξεχώριζα κάποιες από τις δραστηριότητες. Ο κάθε καλλιτέχνης δίνει το δικό του στίγμα στο φεστιβάλ και το κάνει με τον καλύτερο δυνατό τρόπο. Όλες οι συναυλίες έχουν να πουν κάτι ξεχωριστό και χρωματίζουν με τις δικές τους αποχρώσεις το παζλ που συνθέτει το Μουσικότροπο. Το ίδιο ισχύει και με τα σεμινάρια που εμπλουτίζουν τη σκέψη και γνώση μας. Θα μπορούσα ίσως να διακρίνω κάποιες παραγωγές που ήταν δύσκολο να οργανωθούν, όπως παράδειγμα το «Πιανδαιμόνιο, 6 πιάνα – 12 πιανίστες», καθώς έξι πιάνα δεν είναι εύκολο να βρεθούν και να στηθούν στη σκηνή, ή η πρόσκληση μεγάλων ορχηστρών, όπως η Φιλαρμόνια Ορχήστρα Αθηνών που προϋποθέτει μια διαδικασία φιλοξενίας με πολλές παραμέτρους, από τη διαμονή τους, μέχρι το τελευταίο αναλόγιο που θα στηθεί στη σκηνή. Δε μπορώ όμως να ξεχωρίσω κάποιες δραστηριότητες του φεστιβάλ σαν σημείο αναφοράς.
Ποια είναι η συμβολή των Λαρισαίων ερμηνευτών, απόφοιτων του ΔΩΛ, που πλέον κάνουν καριέρα στην Ελλάδα και το εξωτερικό, στην ισχυροποίηση ενός θεσμού όπως το Μουσικότροπο;
Κύριε Κατσαμπέλα πιστεύω ότι όσο μακριά και αν ζει ένας καλλιτέχνης, όσες αίθουσες του κόσμου και να επισκεφτεί, η επίσκεψη στη γενέτειρα έχει μία άλλη αίσθηση. Στη γενέτειρα είναι όλες οι μνήμες της ζωής μαζεμένες, και όλη η καλλιτεχνική πορεία, είναι σαν να έχει απώτερο σκοπό τις καλλιτεχνικές στάσεις στην πατρίδα. Το Μουσικότροπο παρέχει μία οργανωμένη δομή, προσκαλώντας τους να δώσουν μία καλλιτεχνική παρουσία, με την αξία που τους πρέπει. Από την πρώτη διοργάνωση προσκλήθηκε η Θεοδώρα Μπάκα, η οποία μάλιστα εγκαινίασε τις συναυλίες του φεστιβάλ. Κατά τη διάρκεια προσκλήθηκαν ο Δημήτρης Καρακαντάς, η Πάττυ Κοντογιάννη η Ήβη Παπαθανασίου. Όλοι αγαπημένοι. Λαρισαίοι που διαπρέπουν στη χώρα μας και στο εξωτερικό υπάρχουν πολλοί και για το λόγο αυτό, το Μουσικότροπο από πέρυσι αφιερώνει πλέον επίσημα μία συναυλία σε αυτούς, με τίτλο «Μεγάλοι Λαρισαίοι Καλλιτέχνες». Η συμβολή τους στο Μουσικότροπο μας τιμά, αλλά αυτό που με συγκινεί είναι η αγάπη που το πλαισιώνουν. Το σημαντικότερο όμως θεωρώ, είναι ότι η πρόσκληση αυτή, έχει τη φιλοσοφία μιας συνεργασίας που θέτει βάσεις για το μέλλον. Δεν αφορά απλά στην πραγματοποίηση μίας συναυλίας ή ενός σεμιναρίου. Θέλουμε τους Λαρισαίους αυτούς κοντά μας. Είναι ο φάρος, η πυξίδα μας για να εξυψώσουμε το επίπεδό μας. Να διδάξουνε τους μαθητές μας και να μας οδηγήσουν σε δρόμους που μόνοι μας δύσκολα μπορούνε να ανακαλύψουμε. Τους χρειαζόμαστε.
Ποια είναι τα βασικά χαρακτηριστικά και οι ιδιαιτερότητες των φετινών εκδηλώσεων του Μουσικότροπου, με δεδομένες τις συνθήκες κάτω από τις οποίες αυτό θα διεξαχθεί;
Οι νέες συνθήκες που δημιουργήθηκαν μας οδηγούν σε καινούρια, αχαρτογράφητα μονοπάτια. Η μόνη δυνατότητα πλέον, για την πραγματοποίηση δράσεων είναι μέσω διαδικτύου. Με τα νέα αυτά δεδομένα, το Μουσικότροπο προσαρμόστηκε για να μπορέσει και φέτος να προσφέρει, ώστε οι φίλοι του να έχουν την ευκαιρία να το παρακολουθήσουν. Στη φετινή διοργάνωση -στην οποία η συνάδελφος Ολυμπία Τσαγιάννη συνέβαλλε ουσιαστικά στον καλλιτεχνικό σχεδιασμό των δράσεων, αλλά και γενικότερα στην καλλιτεχνική επιμέλεια και την ευχαριστώ θερμά για αυτό- τα θέματα που παρουσιάζονται είναι αφιέρωμα στο Λούντβιχ βαν Μπετόβεν για τα 250 χρόνια από τη γέννησή του, με επέκταση στη φιλοσοφία και αισθητική της ρομαντικής μουσικής. Αναλύεται το επίκαιρο θέμα της ψυχολογίας των μουσικών μέσα από την πανδημία για την ψυχική ανθεκτικότητα και ευημερία τους, και παρουσιάζονται θέματα που αφορούν στη δυσλεξία και αυτισμό, σε σχέση πάντα με τη μουσική. Όλα αυτά συμβαίνουν με συναυλίες, εργαστήρια, προβολές ντοκιμαντέρ και ασφαλώς παιδικά προγράμματα.
Όλα τα προγράμματα του φεστιβάλ είναι δωρεάν και προσβάσιμα σε όλους, χωρίς να είναι απαραίτητη η γνώση της μουσικής.
