Φωτ. FOTONAKA
Γεννήθηκε στην Λάρισα τον Μάιο του 1984. Οι γονείς του υπήρξαν πρότυπο ανθρώπων και γονέων για τον Νικόλαο Φασούλα, ο οποίος εξηγεί πως κερδίζεις μια αναπηρία, μιλάει για το όνειρο της γνώσης, την δική του Λάρισα, τα χόμπυ του, την ραδιοφωνική εκπομπή του και τη συγγραφή. Μιλάει για την πανδημία και τι έφερε στο προσκήνιο, ενώ ατενίζει με αισιοδοξία το μέλλον.
Το όνειρο της γνώσης
«Αν και γεννημένος με μια κινητική αναπηρία, μεγάλωσα σ’ ένα υγιές οικογενειακό περιβάλλον που μου μεταλαμπάδευσε τις αξίες της ανθρώπινης θέλησης, της υπομονής και επιμονής, καθώς και την αξία της γνώσης. Έτσι από νωρίς στην ζωή μου απέκτησα την ώριμη νοημοσύνη που χρειάζονταν για να καταλάβω ότι μια αναπηρία δεν την κερδίζεις μονάχα όταν την θεραπεύεις, αλλά και όταν δημιουργείς μία ισχυρή προσωπικότητα έναντι αυτής» δηλώνει στα «Πρόσωπα» ο Νικόλαος Φασούλας και μας αφηγείται τους σημαντικούς σταθμούς της ζωής του:
«Άρχισα να κυνηγώ το όνειρο της γνώσης που πολύ γρήγορα μετατράπηκε σ’ ένα ακλόνητο στόχο, γιατί για μένα στην ζωή σημασία δεν έχει να κάνεις απλώς όνειρα αλλά να έχεις την δύναμη να τα μετατρέπεις σε στόχους. Δεν αρκεί στην ζωή να λες: «Θέλω να κάνω αυτό…», αλλά «Μπορώ να το κάνω αυτό…». Την δύναμη που χρειάζεται για να το πεις την αναζητά κανείς μέσα στον ίδιο του τον εαυτό.
Μέσα στο χώρο της εκπαίδευσης γνώρισα μεγάλη αποδοχή και άρχισα να καταρρίπτω στόχους. Η δύναμη της γνώσης με έκανε να καταλάβω εν τέλει πως η αναπηρία που βιώνω δεν είναι τίποτα περισσότερο και τίποτα λιγότερο από ένας διαφορετικός τρόπος ζωής μέσα στους χιλιάδες διαφορετικούς τρόπους ζωής που βιώνει κάθε άνθρωπος στην κοινωνία μας. Κατάλαβα επίσης ότι το ζήτημα της κοινωνικής αποδοχής που χρειάζεται η αναπηρία, εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από το πώς την μεταδίδεις εσύ που την βιώνεις στους άλλους, γεγονός που προϋποθέτει να τα έχεις «βρει» με τον εαυτό σου. Δεν μπορεί να αναζητάς από το κράτος πολιτικές κοινωνικής αποδοχής και ίσων ευκαιριών για την αναπηρία, αν εσύ ο ίδιος δεν νιώθεις ίσος μέσα σου.
Κυνήγησα τον στόχο της εισαγωγής στην πανεπιστημιακή εκπαίδευση και τα κατάφερα. Επηρεασμένος από άτομο του στενού οικογενειακού μου περιβάλλοντος αποφάσισα να γίνω οικονομολόγος. Αυτή μου η απόφαση μου έδωσε ακόμα μεγαλύτερη αυτοπεποίθηση για την περαιτέρω πορεία στην ζωή μου. Είχα πλέον ταυτότητα στην ζωή μου.
Μέσα από της σπουδές μου στην οικονομία αγάπησα ιδιαίτερα τον τομέα της διοίκησης κυρίως σε επίπεδο τοπικής αυτοδιοίκησης.
Το 2007 αποφοίτησα από το οικονομικό τμήμα του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας. Το 2008 εργάστηκα ως οικονομολόγος για πρώτη φορά στην οικονομική υπηρεσία του Δημοτικού Ωδείου Λάρισας. Αυτή ήταν και η αρχή μιας επιτυχημένης επαγγελματικής πορείας.
Η αποδοχή που γνώρισα στον επαγγελματικό στίβο με έκανε να νιώσω ακόμα μεγαλύτερη αυτοπεποίθηση και δυναμισμό. Πλέον ήξερα πως είχα πάρει την ζωή στα χέρια μου στο εκατό τοις εκατό. Σαφώς υπήρξαν δυσκολίες, όμως δεν έχασα ποτέ την πίστη στον εαυτό μου. Άλλωστε στην ζωή αξία δεν έχει το να πέσεις, αλλά το να βρεις την δύναμη να σηκωθείς».
Η τοπική Αυτοδιοίκηση
Σημαντική είναι και η ενασχόλησή του με τα κοινά. «Το 2010 μου γίνεται πρόταση από τον πρώην δήμαρχο Λαρισαίων Κωνσταντίνο Τζανακούλη να κατέβω για πρώτη φορά στις δημοτικές εκλογές ως υποψήφιος στην 4η Δημοτική Κοινότητα του Δ. Λαρισαίων όπου και εκλέχτηκα γνωρίζοντας μεγάλη αποδοχή και αγάπη από τον κόσμο.
Θεωρώ πως η Λάρισα είναι μία πόλη με συγκριτικά πλεονεκτήματα. Κατέχει πρωτιά στην κατασκευή πεζόδρομων στο κέντρο της γεγονός που από μόνο του την κάνει μία ασφαλή πόλη στις μετακινήσεις ιδιαίτερα για τους πολίτες με αναπηρία που χρειάζεται να νιώθουν αυτό το αίσθημα ασφάλειας. Τονίζω όμως ότι είναι καιρός αυτό το πρόγραμμα ανάπλασης που έχει ξεκινήσει εδώ και χρόνια στην πόλη να επεκταθεί και στις συνοικίες έτσι ώστε το αίσθημα ασφάλειας να ξεκινά έξω από την πόρτα του σπιτιού του κάθε πολίτη.
Αυτό που κυρίως αγαπώ στην Λάρισα είναι να κάνω βόλτες στο κέντρο της και να απολαμβάνω τις όμορφες γωνιές της. Δεν σας κρύβω όμως ότι μερικές φορές «ενοχλούμαι» από τις νοοτροπίες των ανθρώπων της ιδίως στα ζητήματα της αναπηρίας γεγονός που μας κάνει ως κοινωνία αντιληπτικά να εξελισσόμαστε με πολύ αργούς ρυθμούς πάνω σ’ αυτά τα θέματα.
Ως αιρετός διετέλεσα επίσης μέλος του Δ.Σ. του Δημοτικού Ωδείου Λάρισας από το 2010 έως το 2019.
Ως πολίτης με αναπηρία είμαι μέλος του Πανελληνίου συνδέσμου παραπληγικών και κινητικά αναπήρων και του Πανθεσσαλικού Συλλόγου Αναπήρων Πολιτών. Στον τελευταίο διετέλεσα μέλος του Δ.Σ για τρία χρόνια. Επίσης ως οικονομολόγος είμαι μέλος του οικονομικού επιμελητηρίου Ελλάδος.
Από το 2011 έως σήμερα εργάζομαι ως οικονομολόγος στην οικονομική υπηρεσία της Δ.Ε.Υ.Α Λάρισας.
Τον Μάιο του 2019 κατέρχομαι στις δημοτικές εκλογές ως υποψήφιος για δεύτερη φορά στην 4η Δημοτική Κοινότητα όπου και επανεκλέγομαι με τον συνδυασμό της Ρένας Καραλαριώτου.
«Όλα είναι θέμα οργάνωσης χρόνου για μένα. Έτσι καταφέρνω να έχω ελεύθερες ώρες τις οποίες τις μοιράζω ανάμεσα σε τρία αγαπημένα μου χόμπι: Το διάβασμα λογοτεχνικών βιβλίων, την συγγραφή και την ραδιοφωνική παραγωγή.
Πιστεύω πως ο γραπτός λόγος σε βοηθά να εκφράσεις απόψεις στην κοινωνία οι οποίες με τον απλό προφορικό λόγο ίσως να μην γίνουν κατανοητές, έχω γράψει αρκετά άρθρα στον ενημερωτικό Τύπο της πόλης μας, δύο αδημοσίευτα διηγήματα για τα οποία έχω βραβευτεί σε Πανθεσσαλικούς και Πανελλαδικούς λογοτεχνικούς διαγωνισμούς, ενώ έχω εκδώσει και δύο λογοτεχνικά βιβλία. Το δεύτερο με τίτλο: «Το σκληρό παιχνίδι της ζωής» κυκλοφόρησε τον Φεβρουάριο του 2020 από τις εκδόσεις Ελκυστής και άπτεται ζητημάτων που αφορούν τις προσωπικές και κοινωνικές μας σχέσεις, τα στερεότυπα και τις προκαταλήψεις της αναπηρίας, καθώς και τα θετικά και αρνητικά στοιχεία που όλοι έχουμε στον χαρακτήρα μας. Όλα αυτά δοσμένα μέσα σε μία πολύ όμορφη γραπτή ιστορία, που ευχή μου είναι να κρατήσει αμείωτο το ενδιαφέρον του αναγνώστη».
Ραδιοφωνικός παραγωγός
Τα τελευταία χρόνια υψηλή θέση στα ενδιαφέροντά του κατέχει η ραδιοφωνική παραγωγή. Εδώ και τρία χρόνια επιμελείται μουσική-ψυχαγωγική εκπομπή στο πρώτο web radio των πολιτών με αναπηρία στην Ελλάδα το: www.stekiradio.gr. «Είναι ίσως η πιο πρωτότυπη ιδέα που υπήρξε ποτέ στον χώρο της αναπηρίας γι’ αυτό και με συναρπάζει ιδιαίτερα. Είναι κάτι έξω από τα δεδομένα που έχουμε συνηθίσει για την αναπηρία» υπογραμμίζει.
Τι έφερε στο προσκήνιο η πανδημία
Σχολιάζοντας την υγειονομική κρίση αναφέρει: «Η πανδημία ήρθε για να θυμίσει στους ανθρώπους την αξία των σχέσεων πρόσωπο με πρόσωπο. Την αξία της αγκαλιάς, της χειραψίας, του φιλιού. Πράγματα που είχαμε ξεχάσει με την εξάπλωση των social media τα οποία μας οδήγησαν στο να φοβόμαστε τον συνάνθρωπο.. Πέραν αυτού όμως η υγειονομική κρίση με θλίψη μου παρατηρώ ότι έγινε πεδίο πολιτικής αντιπαράθεσης. Κινήματα «αρνητών της μάσκας», θεωρίες συνομωσίας που άλλες πιστεύουν στον κορονοιό και άλλες όχι, χιλιάδες απόψεις ακόμα και από πολίτες που δεν γνωρίζουν έκαναν την υγεία που αυτή την στιγμή θα έπρεπε να μας ενώνει πεδίο αντιπαραθέσεων, και τουλάχιστον προσωπικά δεν έχω χειρότερο από μία σκέψη που ερμηνεύει τα πάντα πολιτικά».
«Όπως και να ‘χει ο πλανήτης θα τα καταφέρει. Ιδιαίτερα εμείς οι Έλληνες έχουμε μάθει ιστορικά να ξαναγεννιόμαστε μέσα από τις στάχτες μας. Το πιστεύω αυτό! Άλλωστε το δικό μου «σύνθημα» στην ζωή συνοψίζεται σε τρεις μαγικές λέξεις: Χαμόγελο, αισιοδοξία και θετική σκέψη. Και ναι, θα βγούμε νικητές!» καταλήγει ο Ν. Φασούλας.
