Ο Θεοφάνης Γέμτος γεννήθηκε στη Λάρισα το 1947. Είναι παντρεμένος και πατέρας δύο παιδιών. Τέλειωσε το Δ’ Δημοτικό Σχολείο Λάρισας και το Λύκειο Λάρισας. Σπούδασε γεωπονία στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης και απέκτησε διδακτορικό από το Πανεπιστήμιο Reading της Aγγλίας. Η εξειδίκευσή του ήταν στην εκμηχάνιση της γεωργίας.
Εργάστηκε στην οικογενειακή αγροτική επιχείρηση για τέσσερα χρόνια, πραγματοποίησε έρευνα – διδακτορικό στην Αγγλία, άλλη μια τατραετία, υπήρξε καθηγητής του ΚΑΤΕΕ και του Τ.Ε.Ι. Λαρίσης για 15 χρόνια και καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας επί 20 χρόνια.
Έχει μετάσχει σε διάφορες ομάδες μελέτης θεμάτων όπως οι περιβαλλοντικές επιπτώσεις της ανασύστασης την λίμνης Κάρλας, σύνταξη μελετών αναπτυξιακών και άλλων όπως των Leader, Recite και η εφαρμογή Βινάσσας στη Γεωργία.
Έχει οργανώσει και διδάξει πολλά μαθήματα σε προπτυχιακό και μεταπτυχιακό επίπεδο τόσο στο πρώην ΤΕΙ Λάρισας όσο και στο Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας. Έχει οργανώνει και διδάξει σε πολλά εκπαιδευτικά προγράμματα και σεμινάρια με ποικιλία αντικειμένων.
Υπήρξε επικεφαλής σε πολλές διοικητικές θέσεις. Προϊστάμενος του Τμήματος Γεωργικών Μηχανών και Αρδεύσεων, Πρόεδρος του Τμήματος Γεωπονίας Φυτικής και Ζωικής Παραγωγής, Μέλος του πενταμελούς Οργάνου του ΕΛΚΕ ΤΕΙ Λάρισας (πρώτη οργάνωση για ανάπτυξη ερευνητικών προγραμμάτων του ΤΕΙ Λάρισας), Πρόεδρος του Τοπικού Παραρτήματος του ΕΛΚΕΠΑ Λάρισας (οργάνωσε τις εγκαταστάσεις του και τη λειτουργία του για τρία χρόνια), μέλος του πενταμελούς Οργάνου του ΕΛΚΕ του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας, Διευθυντής του Εργαστηρίου Γεωργικής Μηχανολογίας του ΠΘ.
Πλούσια ήταν η δράση του και σε συλλογικά όργανα: Πρόεδρος της Εταιρείας Γεωργικής Μηχανικής Ελλάδας (ΕΓΜΕ) και μέλος του συμβουλίου της Ευρωπαϊκής Εταιρείας Γεωργικής Μηχανικής (EUAGEN), Ιδρυτικό μέλος και μέλος του ΔΣ της Εταιρείας Προώθησης, Αειφορικών Καλλιεργητικών Συστημάτων (ΕΠΑΚΣ). Συμμετείχε στην οργάνωση συνεδρίων της ΕΓΜΕ στο Βόλο και στη Λάρισα και το Ευρωπαϊκό συνέδριο της EURAGEN στη Χερσόνησο, Ηράκλειο της Κρήτης. Οργάνωσε το Ευρωπαϊκό Συνέδριο Γεωργίας Ακριβείας (ECPA) στη Σκιάθο.
Iδιαίτερα σημαντικά ήταν τα ερευνητικά του ενδιαφέροντα: Κατεργασία εδάφους, διαχείριση γεωργικού εξοπλισμού, μηχανική συγκομιδή καλλιεργειών και βιομάζας, παραγωγή βιομάζας για παραγωγή ενέργειας, ενεργειακή ανάλυση καλλιεργητικών συστημάτων, γεωργία ακριβείας. Το Εργαστήριο Γεωργικής Μηχανολογίας του ΠΘ υπήρξε πρωτοπόρο σε έρευνα σε θέματα Κατεργασιών Εδάφους, Συγκομιδής Βιομάζας και από τις πρώτες ομάδες που εφάρμοσαν συστήματα Γεωργίας Ακριβείας στη χώρα. Έκανε την πρώτη εφαρμογή χαρτογράφησης παραγωγής βαμβακιού το 2001.
Συμμετείχε ως συντονιστής ή επιστημονικός συνεργάτης σε περισσότερα από 27 ανταγωνιστικά ερευνητικά προγράμματα.
Έχει γράψει περισσότερες από 50 ερευνητικές εργασίες σε έγκριτα διενθή περιοδικά (με περισσότερες από 750 ετεροαναφορές) και παρουσίασε περισσότερες από 200 εργασίες σε Εθνικά και Διεθνή συνέδρια. Έχει γράψει πολλές εργασίες και δημοσιεύματα σε περιοδικά αγροτών και έχει κάνει πολλές διαλέξεις για αγρότες.
Έχει επιβλέψει διδακτορικές διατριβές στο ΠΘ και ήταν μέλος τριμελών επιτροπών στην Ελλάδα και στην Ευρώπη. Έχει επιβλέψει μεγάλο αριθμό προπτυχιακών και μεταπτυχιακών εργασιών. Έχει γράψει σημειώσεις για χρήση προπτυχιακών και μεταπτυχιακών φοιτητών. Έχει γράψει κεφάλαια βιβλίων της διεθνούς βιβλιογραφίας και δύο Ηλεκτρονικά βιβλία: «Μηχανήματα καλλιεργητικών φροντίδων» και «Γεωργία ακριβείας».
Είναι επιστημονικός υπεύθυνος του Προγράμματος Ελληνικού σίτου ΜΙΣΚΟ και μέλος της πρωτοβουλίας για την επίλυση του αρδευτικού προβλήματος της Θεσσαλίας και της μεταφοράς υδάτων από το Θεσσαλικό Αχελώο.
Στο πολυσήμαντο έργο του, αξίζει να εστιάσουμε στην προώθηση συστημάτων Γεωργίας Συντηρήσεως για προστασία των εδαφών από τη διάβρωση, αύξηση της οργανικής ουσίας και της γονιμότητάς τους, μείωση του κόστους παραγωγής και καλύτερη οργάνωση των αγροκτημάτων.
Την προώθηση της χρήσης βιομάζας για παραγωγή ενέργειας με συγκομιδή υπολειμμάτων καλλιεργειών και ανάπτυξη ενεργειακών καλλιεργειών. Την ενεργειακή ανάλυση καλλιεργειών και καλλιεργητικών συστημάτων και ανάλυση κύκλου ζωής για εκτίμηση περιβαλλοντικών επιπτώσεων των καλλιεργειών.
Και τέλος την προώθηση της Γεωργίας Ακριβείας με πολλές εφαρμογές σε μεγάλες καλλιέργειες (βαμβάκι, καλαμπόκι, σιτάρι), και σε δενδρώδεις καλλιέργειες (μηλιές, αχλαδιές).
