Ένας από τους κορυφαίους Λαρισαίους γλύπτες και ζωγράφους είναι ο Χρήστος Σαμαράς. Γεννήθηκε στην Τσαριτσάνη Ελασσόνας το 1940. Σπούδασε στην Ανώτατη Σχολή Καλών Τεχνών της Αθήνας στο Εργαστήρι του Γιάννη Παππά (1960 – 1965), με διακρίσεις στη σύνθεση και το γυμνό. Παρουσίασε την πρώτη του δουλειά το 1972 στη γκαλερί «ASROR» στην Αθήνα, με έργα περισσότερο αφαιρετικά και θεωρήθηκε μία από τις καλύτερες εκθέσεις εκείνης της χρονιάς. Το 1976 έκανε ατομική έκθεση στη Λάρισα στη γκαλερί «Σπαρμός». Το 1981 συμμετέχει σε ομαδική έκθεση αφιερωμένη στα εκατό χρόνια από την απελευθέρωση της Θεσσαλίας στο Δήμο Αθηναίων, το Βόλο, τη Λάρισα, τα Τρίκαλα και την Καρδίτσα. Ακολουθούν μια σειρά από ατομικές εκθέσεις στις «Νέες Μορφές», Αθήνα (1987), στη γκαλερί «Βλαχούλη», Λάρισα (1998, 1990, 1992 και 1994).
Συμμετέχει με έργα του στις ομαδικές εκθέσεις «ΔΡΟΜΟΛΟΓΙΟ Ι» και «ΔΡΟΜΟΛΟΓΙΟ ΙΙ» στο Εικαστικό Κέντρο Σύγχρονης Τέχνης Λάρισας (1996 και 1997). Το 2006 εκθέτει στην ομαδική «Η έκθεση των τεσσάρων» στη Δημοτική Πινακοθήκη Λάρισας – Μουσείο Γ. Ι. Κατσίγρα. Επίσης πραγματοποίησε τρεις σημαντικές ατομικές εκθέσεις στην γκαλερί Μαργώνη (2000, 2006 και 2017). Στην επαρχία της Ελασσόνας άφησε την καλλιτεχνική του σφραγίδα. Φιλοτέχνησε τον ανδριάντα του Νικοτσάρα καθώς και την προτομήτου Χριστόφορου Περραιβού στην Ελασσόνα. Επίσης την προτομή του Άνθιμου Ολυμπιώτη και του Μητροπολίτη Αγαθάγγελου στο Λιβάδι Ελασσόνας και τις προτομές του μακεδονομάχου Γιάννη Μπομπαρά στην Πτολεμαΐδα και τη Βλάστη.Έργα του στην Ελασσόνα είναι και το Μνημείο της Εθνικής Αντίστασης, αλλά και η προτομή του παπα – Βασίλη στην Καρυά Ολύμπου, ενώ πολλά έργα του βρίσκονται σε συλλογές ιδιωτών.
Από το 1978 έως το 2008 εργάστηκε στην ΙΕ’ Εφορεία Προϊστορικών και Κλασικών Αρχαιοτήτων Λάρισας ως μουσειακός γλύπτης.
Ζει και εργάζεται ακούραστα στη Λάρισα. Αυτή την περίοδο φιλοτεχνεί ένα σπουδαίο έργο, «Το φόβο». Στα ιδιαίτερα έργα του συμπεριλαμβάνεται «Το κούτσουρο του χασάπη» με τεράστια εικαστική δύναμη εμπνευσμένο από τους πολέμους στα Βαλκάνια. Στα έργα του επιλέγει κυρίως τα πλαστικά και ακριλικά χρώματα. «Μπορώ να αποδώσω περισσότερο τον μοντέρνο κόσμο και να δώσω κι ένα εσωτερικό φως στο έργο» τονίζει στα «Πρόσωπα». Την νέα του δουλειά θα τι δούμε σύντομα στη νέα έκθεση που ετοιμάζει.