Από τον Άγγελο Πετρουλάκη
Ίσως γιατί είναι φίλος μου και ευθαρσώς ομολογώ ότι ο λόγος μου είναι υποκειμενικός. Αλλά δεν μπορώ να κρύψω και την αλήθεια. Μέρες των Χριστουγέννων και κάθε βράδυ, μια και δυο, και τρεις φορές, ανάμεσα στις μουσικές που ακούω καθώς γράφω ή διαβάζω, είναι εκείνο το ταγκό που έγραψε αυτός. Ο Γιάννος Αιόλου, δηλαδή…
Κάποιοι «Το ταγκό των Χριστουγέννων» το ξέρουν ως μυθιστόρημα του Γιάννη Ξανθούλη. Κάποιοι και ως κινηματογραφική ταινία. Κάποιοι και ως μουσική του συγκεκριμένου κινηματογραφικού έργου, που το τραγούδι «Μια στιγμή για πάντα» με ερμηνευτή τον κορυφαίο Γιώργο Νταλάρα, ραγίζει καρδιές και καρδιές. Πίσω απ’ αυτό το τραγούδι, που σπαρακτικά ομολογεί έναν έρωτα, υπάρχει η χαρισματική προσωπικότητα του Γιάννου Αιόλου.
Βεβαίως ο φίλος Γιάννος έχει στο ενεργητικό του, πολλά τραγούδια, άπειρες μουσικές για κινηματογράφο, χορόδραμα, χορωδίες κ. ά. Θα ήταν κατάφορη αδικία να μην τον γνωρίζουμε για το εύρος της καλλιτεχνικής του δημιουργίας, που αφήνει ισχυρά στίγματα στο ελληνικό μουσικό στερέωμα μιας άλλης μουσικής, ίσως μουσικής που δεν ψάχνει το ευκαιριακό και την γρήγορη κατανάλωση. Γιατί ο Γιάννος Αιόλου, λαρισαίος όλα τα χρόνια της ζωής του, πρώτα απ’ όλα είναι αυστηρός με τον εαυτό του και βέβαια, αμέσως μετά, σέβεται τον εαυτό του.
Ο Γιάννος Αιόλου τον Σεπτέμβριο του χρόνου που διανύουμε, έκανε ξανά την εμφάνισή του ως μουσικός δημιουργός στην πόλη του, την πόλη μας. Ήταν ένας από τους δυο άξονες που συγκρότησαν την εκπληκτική βραδιά – αφιέρωμα στον Ιπποκράτη, τον πατέρα τής Ιατρικής, που έζησε και πέθανε στην πόλη μας και που η πόλη ευελπιστεί πως θ’ αποτελέσει πυρήνα ανάπτυξης Ιπποκράτειων εκδηλώσεων.
Στην αυλή τού Μύλου, στις 16 Σεπτεμβρίου το βράδυ, γίναμε κοινωνοί τού έργου του «Το αιώνιο σώμα – Corpus Aeternum». Μια αποθέωση μεταφοράς τής μουσικής τού σώματος. Μια αποθέωση της μουσικής συγκρότησης του συνθέτη μας.
Είναι ο δικός μας συνθέτης ο Γιάννος Αιόλου. Ανήκει στη Λάρισα του αύριο…